Ο Δήμαρχος βρίσκεται στο επίκεντρο του συστήματος διακυβέρνησης καθότι είναι ο πολιτικοδιοικητικός προϊστάμενος του διοικητικού μηχανισμού του Δήμου και ο ηγέτης της πλειοψηφούσας δημοτικής παράταξης.

Το Δημοτικό Συμβούλιο είναι το ανώτερο βουλευόμενο όργανο του Δήμου και έχει τη γενική αποφασιστική αρμοδιότητα, δηλαδή αποφασίζει για όλα τα θέματα τα οποία δεν ανατίθενται ρητά σε άλλο όργανο του Δήμου.

Σε όλους τους Δήμους συνίσταται και λειτουργεί μία Οικονομική Επιτροπή. Σύμφωνα με το άρθρο 72 του Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α/7-6-2010) η Οικονομική Επιτροπή αποτελεί όργανο παρακολούθησης και ελέγχου της οικονομικής λειτουργίας του Δήμου.

Σύμφωνα με το άρθρο 73 του Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α/7-6-2010) σε δήμους με πληθυσμό μεγαλύτερο από δέκα χιλιάδες (10.000) κατοίκους συνίσταται μία Επιτροπή Ποιότητας Ζωής.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 62 του Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87 Α/7-6-2010) σε όλους τους Δήμους που έχουν περισσότερους από έναν αντιδήμαρχο συνίσταται Εκτελεστική Επιτροπή.

Σύμφωνα με (ΦΕΚ 87 Α/7-6-2010) σε δήμους με πληθυσμό μεγαλύτερο από δέκα χιλιάδες (10.000) κατοίκους συγκροτείται Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου που λαμβάνεται με πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) των μελών του.

Σύμφωνα με το άρθρο 78 του Νόμου 3852/2010(ΦΕΚ 87 Α/7-6-2010), προβλέπεται σε κάθε Δήμο της χώρας η συγκρότηση και λειτουργία συμβουλίων ένταξης μεταναστών.

Οι Αντιδήμαρχοι συνεπικουρούν τον Δήμαρχο, προέρχονται από την δημοτική παράταξη της πλειοψηφίας και ορίζονται με απόφασή του.Το άρθρο 59 του Ν.3852/10 ρυθμίζει τα θέματα περί ορισμού αντιδημάρχων.